Leon Parmentier wordt in 1901 geboren als zoon van Alois Parmentier en Irma Neyrinck. Hij is een broer van Maurice en Daniël Parmentier.
10 september 2013
Het ouderlijk huis van het gezin Parmentier was de herberg ’t Haantje op de Bergelen te Gullegem. Enkele zonen – toevallig diegene die later in de autobus- en autocarbranche stapten – werden wielrenner. Van deze drie zou Leon de bekendste worden.
Leon debuteerde tijdens de Eerste Wereldoorlog in lokale kermiskoersen. In 1925 rijdt hij nog als onafhankelijke, na ’n korte periode bij J.B. Louvet zou hij in de daaropvolgende jaren (tot 1928) voor de Franse ploeg Automoto uitkomen. Tijdens deze periode zou hij z’n palmares bijeenfietsen. In 1926 werd hij vijfde in de Ronde van Vlaanderen en negende in Parijs-Tours. Maar het huzarenstukje uit dat jaar is zeker de zevende plaats in de Ronde van Frankrijk. In 1927 werd hij vierde in Parijs-Brussel.
In Gullegem was hij na zijn huwelijk met Alice Rebry (zus van wielrenner Gaston Rebry) cafébaas geworden van « Café Belge » in de Poststraat. In 1930 verhuist hij naar Moeskroen. Kort hiervoor - we schrijven december 1929 - vraagt hij een lijn Menen-Rekkem-Moeskroen aan. Het ministerie gaat niet akkoord, omdat ze concurrentie zou veroorzaken aan de lijn van de Buurtspoorwegen (uitgebaat door z'n broer Maurice).
Later verhuist Leon Parmentier naar Oostende, waar hij bestuurslid werd van de wielerclub Ostend-Stadion. Hij werd ook bestuurslid van de West-Vlaamse afdeling van de Belgische Wielrijdersbond. Hij werkt wellicht samen met Nelly Deveeuw [1].
In de loop van 1946 begint Leon te rijden op de doorgaande lijn Oostende-Roeselare-Izegem-Kortrijk als pachter van de NMBS. Deze lijn zou later het nummer 449 krijgen, en vanaf 18 mei 1952 wordt dit lijn 231. Tijdens het zomerseizoen worden er altijd 'n aantal ritten extra aangeboden.
De dienstregeling van lijn 449 uit de winterdienstregeling 1949-1950.
Als bussen heeft hij één Daimler en twee Miesses rijden.
Leon Parmentier verongelukt jammerlijk in een verkeersongeval op de weg Roeselare-Torhout op 21 oktober 1949.
Na zijn overlijden richt Nelly Deveeuw, samen met Leons zoon Roger, en zijn broers Daniël, Maurice en Albert en zijn neef Roger (zoon van Maurice) in maart 1950 de NV Miss Cavell Cars [2] op. Maar al in 1951 worden Arseen Govaert en Seraphine Miny hoofdaandeelhouders. Maurice Parmentier trekt zich terug. De maatschappelijke zetel wordt naar Stene overgebracht.
Bij het verschijnen van lijn 62A (5 mei 1955) wordt lijn 231 afgeschaft. Ook Miss Cavell Cars verdwijnt als uitbater. Uiteindelijk wordt de vennootschap in september 1960 ontbonden.
Noten en bronnen:
